Wat is N.A.H. eigenlijk. N.A.H. is de afkorting voor Niet Aangeboren Hersenletsel. En wanneer praat je over een N.A.H.?  Je praat over een N.A.H., wanneer een afwijking of beschadiging aan de hersenen, plaats heeft gevonden na de geboorte. We kunnen N.A.H. onderscheiden in 2 soorten, te weten: Niet traumatische N.A.H. en de traumatische N.A.H..

 

Niet traumatisch N.A.H.: Dit is hersenletsel, welke ontstaat door bijvoorbeeld een propje in de bloedbaan van de hersenen, of een bloedvaatje welke knapt in de hersenen. Dit is beter bekend als onder andere een beroerte: of te wel een herseninfarct of een hersenbloeding

 

Traumatische N.A.H.: Dit is hersenletsel, welke veroorzaakt wordt buiten het lichaam om, denk hierbij aan een ongeval of het vallen van de trap waarbij het hoofd geblesseerd raakt. Maar ook een harde stomp of klap tegen het hoofd of een zwaar voorwerp dat tegen het hoofd aankomt. Een stuk staal welke valt of een stuk gereedschap wat op je hoofd valt. 

Het moeilijke bij traumatische N.A.H. is het feit dat dit in sommige gevallen pas op latere leeftijd wordt ontdekt. Een simpel voorbeeld is een voetballer, welke zijn hoofd te hard stoot tijdens een kopduel. In eerste instantie word gelijk gedacht aan een hersenschudding. Hetzij een lichte of een zwaardere. Maar de term N.A.H. staat vaak niet meteen op het netvlies van een behandelend arts. Of wat denk je van een persoon welke tijdens het fietsen ongelukkig valt. Ook hierbij wordt vaak niet gedacht aan een N.A.H., gevolg is dat wanneer mensen op latere leeftijd last krijgen, men vaak niet meer een verbinding word gelegd met de hersenletsel, welke men toen heeft opgelopen.

 

Wat houd dit alles nu in. Zoals stichting hersenletsel zo mooi omschrijft: er ontstaan een breuk in je levenslijn en kan er gesproken worden over een leven voor en na hersenletsel. Wat zeker niet vergeten mag worden, zijn de mensen om ons heen. Zij moeten zich ervan bewust zijn dat de getroffen mensen zo goed als allemaal veranderen. Er zijn maar weinig gevallen bekend van mensen met een hersenletsel, welke 100% herstellen hiervan. Je leven en die van de naasten staat dus letterlijk op zijn kop.

 

In mijn geval is er spraken van een traumatische N.A.H.. Ik heb de mijn opgelopen (op mijn 17e), door een verwaarloosde griep, waardoor ik een paar dagen later met hersenvliesontsteking (nekkramp / meningitis) in het ziekenhuis lag. Vanaf dag 1 breekt een onzekere periode aan in jou leven, maar ook in die van je naasten. Het wachten gaat beginnen. Heb je een virale meningitis of bacteriële . Bij een bacteriële is het verloop vaak ernstiger en lijd in de meeste gevallen tot blijvende letsel, maar kon helaas ook tot overlijden lijden. De virale daarin tegen is vaak goed behandelbaar, maar ook hier is vaak blijvende letsel. Helaas kan geen enkele arts je op dat moment vertellen hoe jou leven eruit gaat zien.

 

De tijd zal het je moeten vertellen. En nogmaals hou er rekening mee dat je leven op zijn kop staat en niets meer is zoals het was. Bij mij was er een enorm gat ontstaan. van voor mijn letsel kan ik me vanuit mezelf niets meer herinneren. Tegelijkertijd was ik vooruit gegooid in de tijd. Mijn leeftijd was ineens gelijk aan die van een 27 jarige. Kon niet meer meekomen op school, mijn leeftijdsgenoten vond ik kinderachtig. Mensen vertelde me dingen van een paar maanden ervoor en ik dacht: "waar kletsen jullie toch over". Ik moest een hele hoop weer opnieuw leren, maar het lastigste voor mezelf was dat ik een hoop moest accepteren. Iets waar ik vreselijk mee over hoop gelegen heb met mezelf. De wetenschap dat ik ooit (wanneer was onbekend) maar 75% van mijn kunnen van voor het letsel zou kunnen bereiken. De strijd hier tegen heeft mijn herstel ernstig vertraagd. Mijn advies is dus aan een ieder dit dit over komt.......neem het advies om het rustig aan te doen ter harte. Dit is echt beter voor je herstel. 

Verder hoop problemen ondervonden met mensen om me heen. Je bent een aansteller, want je hebt geen verband om je hoofd, of mensen die totaal geen benul hadden wat je doormaakte, omdat ze de oude persoon kenden en niet meer terug zagen. Je was in een keer die luie jongen, welke de kantjes eraf liep. 

 

Die vooroordelen heeft mijn leven voor een groot deel bepaald. Onrecht en onmacht zijn 2 zaken waar ik nog steeds niet tegen kan. Dit heeft onder andere geleidt tot 2 burn-outs.